Ο χαρακτηρισμός των γεγονότων που συμβαίνουν σήμερα στα σύνορά μας ως «υβριδική απειλή» ή «υβριδική επίθεση» δυσκολεύουν τον ελληνικό λαό να αντιληφθεί τι ακριβώς συμβαίνει. Η Ελλάδα δέχεται μία ευθεία επίθεση στην εθνική της ανεξαρτησία και στην εδαφική της ακεραιότητα και αυτό που βιώνουμε τώρα στον Έβρο είναι πιθανότατα η πρώτη φάση της επίθεσης αυτής. Ο Ερντογάν ψεύδεται όταν λέει ότι θα στείλει εκατομμύρια παράνομους μετανάστες στην (κεντρική) Ευρώπη. Γνωρίζει πολύ καλά ότι οι δρόμοι προς εκεί είναι κλειστοί. Στόχος του είναι σαφώς η Ελλάδα: το χάος και η αποδιοργάνωση της κοινωνίας μας από την εισβολή εκατοντάδων χιλιάδων παράνομων μεταναστών, όχι μόνο του αφήνει «ανοικτή» την επιλογή να επιτεθεί με πρόσχημα «ανθρωπιστικούς λόγους», όπως συνέβη και στην Συρία, αλλά και να το κάνει αυτό από στρατιωτική θέση ισχύος. Για το λόγο αυτό, η απόκρουση του κύματος των κατευθυνόμενων μεταναστών αποτελεί ζήτημα ύψιστης εθνικής προτεραιότητας στο οποίο θα πρέπει να συστρατευτούμε όλοι, βάζοντας στην άκρη μικροπαραταξιακές έριδες και μικροκομματικές σκοπιμότητες. Όσοι δεν το πράττουν αυτό δεν είναι άξιοι της πατρίδας.
Ηθικός αυτουργός της επίθεσης που δέχεται αυτήν τη στιγμή η Ελλάδα είναι η Γερμανία και η καγκελάριός της κυρία Μέρκελ. Τα πλήθη των μεταναστών που επιτίθενται εναντίον των συνόρων της χώρας μας για να τα παραβιάσουν δεν είναι ούτε πράκτορες, ούτε έμμισθοι στρατιώτες του Ερντογάν. Σκοπός τους είναι να μεταβούν στη Γερμανία, στη Σουηδία και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπου πιστεύουν ότι θα βρουν γενναιόδωρα επιδόματα και ευνοϊκές συνθήκες ζωής. Δε γνωρίζουν ότι αυτό δεν είναι εφικτό, διότι παραπληροφορούνται από την προπαγάνδα του καθεστώτος Ερντογάν που τους χρησιμοποιεί για τους δικούς του καθαρά σκοπούς. Όμως, αυτή η παραπληροφόρηση δεν θα ήταν δυνατό να συμβεί ή θα είχε πολύ πιο περιορισμένα αποτελέσματα εάν η ίδια η Γερμανία, δια στόματος της κυρίας Μέρκελ, είχε δηλώσει ότι δεν επιθυμεί και δεν πρόκειται να δεχτεί άλλους μετανάστες. Ή, εάν πραγματικά η χώρα αυτή έχει τόση ανάγκη από εργατικά χέρια και χρειάζεται και άλλους μετανάστες, τότε θα έπρεπε με έναν οργανωμένο τρόπο να τους παραλάβει η ίδια από τους χώρους που έχουν συγκεντρωθεί στις περιοχές της Μικράς Ασίας και της βόρειας Αφρικής. Αντί τούτου, η γερμανική ηγεσία σιωπά αποφεύγοντας, όχι μόνο να διαλύσει τις αυταπάτες των επίδοξων μεταναστών, αλλά ακόμη και να καταδικάσει τις απαράδεκτες μεθοδεύσεις του τουρκικού καθεστώτος. Με τον τρόπο αυτό, όμως, δεν υποθάλπει μόνο την απειλή εναντίον της Ελλάδας. Ουσιαστικά δυναμιτίζει τα θεμέλια όλης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
