«Σχετικά με την επίσκεψη του πρωθυπουργού στα Γιάννινα και τα όσα είπε, θα πρέπει να σημειωθούν ορισμένα πράγματα, που ο ίδιος είτε λησμόνησε είτε αγνοεί. Όπως, για παράδειγμα, ότι το έργο επέκτασης και αναβάθμισης του Αεροδρομίου Ιωαννίνων σχεδιάστηκε και η χρηματοδότησή του εξασφαλίστηκε από προηγούμενες κυβερνήσεις. Το ερώτημα είναι ποια μεγάλα έργα στα Γιάννινα και την Ήπειρο γενικότερα σχεδιάστηκαν και η χρηματοδότησή τους εξασφαλίστηκε από την κυβέρνηση του κ. Τσίπρα. Η απάντηση είναι, κανένα. Διότι, μεταξύ των άλλων, το τόσο απαραίτητο για την ανάπτυξη της χώρας Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων έχει θυσιαστεί στο βωμό των πρωτογενών υπερ-πλεονασμάτων και των συναφών ψηφοθηρικών, επιδοματικών, πελατειακών πολιτικών του παλαιοκομματικού πρωθυπουργού.
Στο ίδιο πλαίσιο, για τη ζωτικής σημασίας επέκταση της Ιόνιας οδού προς την Κακαβιά δεν υπήρξε στην ομιλία του καμία δέσμευση για χρηματοδότηση παρά μια επανάληψη ανέξοδων υποσχέσεων. Για τον Ε-65 που, συνδέοντας την Εγνατία με την Καλαμπάκα, ενεργοποιεί τη στρατηγικής εμπορικής σημασίας σύνδεση δύο μεγάλων λιμανιών, της Ηγουμενίτσας και του Βόλου, δεν υπήρξε ούτε καν αναφορά. Ακόμη και για την υπόθεση του Γυμναστηρίου στον Βοτανικό κινήθηκε στη σφαίρα των ανέξοδων, γενικών και αορίστων προεκλογικών εξαγγελιών: καμία αναφορά σε πηγές χρηματοδότησης, καμία αναφορά σε χρονοδιαγράμματα.
Σχετικά με τον χώρο της υγείας, η ιδανική εικόνα που επιχείρησε να φιλοτεχνήσει ο κ. Πρωθυπουργός στη Λευκάδα διαψεύδεται, δυστυχώς, από την πραγματικότητα. Οι καταγγελίες της Ένωσης Ιατρών Νοσοκομείων Ηπείρου για τις συνεχείς μετακινήσεις ιατρών από νοσοκομείο σε νοσοκομείο είναι πολύ πρόσφατες. Εκτός και εάν ο κ. Τσίπρας πιστεύει ότι οι μετακινήσεις αυτές οφείλονται όχι στις μεγάλες ελλείψεις σε ιατρικό προσωπικό, αλλά στην επιθυμία των ίδιων των γιατρών να επισκέπτονται τις παραλίες της Πρέβεζας και της Λευκάδας, επιλέγοντας να πηγαινοέρχονται εκεί από τις θέσεις τους στα νοσοκομεία των Ιωαννίνων.
Τέλος, αναφορικά με την κούραση, που ο κ. Τσίπρας, κατά δήλωσή του, αισθάνεται από τα πολυπληθή εγκαίνια έργων στα οποία προβαίνει, δηλώνω ότι συμπάσχω, πλην όμως με ανακουφίζει η σκέψη ότι μετά βεβαιότητας θα βρει τις πλέον πρόσφορες για τον εαυτό του λύσεις ώστε να ξεκουραστεί, όπως άλλωστε έχει πράξει κατ’ επανάληψη και κατά το πρόσφατο παρελθόν.»
