Βρισκόμαστε μπροστά στις πιο κρίσιμες, ίσως, εκλογές της μεταπολεμικής ιστορίας της Ελλάδας. Η έκβασή τους θα έχει σημαντικές, μακροχρόνιες επιπτώσεις στην πορεία της πατρίδας μας.
Η χώρα βρίσκεται σήμερα σε δεινή θέση: τη στιγμή που απειλές, παλιές και νέες, ορθώνονται μπροστά της, η Ελλάδα καταρρέει οικονομικά, αποδιαρθρώνεται θεσμικά, σήπεται ηθικά και παρακμάζει δημογραφικά. Η εκδήλωση της κρίσης χρεοκοπίας το 2010 είχε ως αποτέλεσμα να έρθουν στο προσκήνιο όλα τα προβλήματα και οι μακροχρόνιες διαρθρωτικές αδυναμίες της ελληνικής κοινωνίας.
Είναι γεγονός ότι η ιστορία έχει πολλές φορές δείξει ότι μια μεγάλη κρίση μπορεί να είναι η απαρχή της αναγέννησης ενός έθνους. Δυστυχώς, στην ελληνική περίπτωση, μέχρι σήμερα τουλάχιστον, δεν βλέπουμε να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Αντίθετα, μάλιστα, από το 2015 και μετά, με την καταστροφική διακυβέρνηση της χώρας από τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, τα πράγματα έχουν πάρει μία πάρα πολύ επικίνδυνη τροπή, ώστε μεσο-μακροχρόνια αυτό το οποίο πραγματικά διακυβεύεται να μην είναι μόνο όλα όσα κατάφερε να πετύχει η χώρα στη μεταπολεμική περίοδο, αλλά και η ίδια η εθνική της ανεξαρτησία και ακεραιότητα.
Παρά τα όσα λέγονται από την καταστροφική και απίστευτα ανεύθυνη κυβέρνηση του κ. Τσίπρα και της παρέας του, η Ελλάδα βρίσκεται σε τραγική οικονομική κατάσταση: είναι αποκλεισμένη από τις αγορές, χωρίς να ξέρουμε αν θα μπορέσει να βγει σε αυτές μέσα στο κρίσιμο διάστημα που αυτό είναι αναγκαίο να γίνει, δηλαδή στα επόμενα δύο χρόνια. Βρίσκεται σε βαθιά οικονομική στασιμότητα και –το κυριότερο– ακόμη και αυτό το ισχνό παραγωγικό δυναμικό που διαθέτει μέρα με τη μέρα φυλλορροεί, παρακμάζει και εξανεμίζεται.
Όπως έχω επισημάνει στο πρόσφατο παρελθόν, ο κίνδυνος μιας νέας χρεοκοπίας είναι υπαρκτός. Μιας χρεοκοπίας που αυτή τη φορά δεν θα είναι μόνο τεχνική και ελεγχόμενη, αλλά θα είναι πραγματική και ολοκληρωτική και θα έχει καταστροφικά αποτελέσματα. Πρέπει να την αποφύγουμε με κάθε τρόπο! Τούτο απαιτεί μία εθνική πανστρατιά και μια παλλαϊκή κινητοποίηση, και προϋποθέτει μία πολιτική ηγεσία η οποία θα έχει τη δύναμη να πει την αλήθεια, να εμπνεύσει, να κινητοποιήσει το λαό, να εφαρμόσει τη σωστή πολιτική και να πάρει τα απαραίτητα μέτρα για να αποφύγουμε τη συντριβή. Μετά, έχοντας αποφύγει την άμεση καταστροφή που μας απειλεί, εκείνο το οποίο, επίσης, είναι απολύτως απαραίτητο είναι ένα μακροχρόνιο σχέδιο ανάταξης της χώρας.
Όλα αυτά, όμως, δεν μπορούν να γίνουν χωρίς πολιτική καθοδήγηση και χωρίς πολιτικό όραμα. Δεν μπορούν να γίνουν από τον ασυνάρτητο, δημαγωγικό και τυχοδιωκτικό ΣΥΡΙΖΑ αλλά ούτε και από την παλαιοκομματική, πελατειακή και συντηρητική ΝΔ, το πιο πολιτικά καθυστερημένο μέλος της ευρωπαϊκής συντηρητικής οικογένειας, της ευρωπαϊκής δεξιάς.
Και ακριβώς στο σημείο αυτό βρίσκεται ο σημαντικός ρόλος που έχει να διαδραματίσει το Κίνημά μας. Δεν είναι τυχαίο ότι η καθοδική πορεία τής χώρας άρχισε από τη στιγμή κατά την οποία ο δημοκρατικός χώρος που ιστορικά αντιπροσωπεύουμε εισήλθε πολιτικά επίσης σε καθοδική πορεία. Με αυτήν την έννοια, η αναγέννηση της πολιτικής έκφρασης του δημοκρατικού χώρου μέσα από το Κίνημά μας και η επαναφορά του στο πολιτικό προσκήνιο, είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για την αλλαγή πορείας τής ίδιας της Ελλάδας.
Αυτήν την κρίσιμη στιγμή, θεώρησα χρέος μου να συμμετάσχω με όλες μου τις δυνάμεις στην προσπάθεια ανόρθωσης της χώρας και αυτός είναι ο λόγος που βρίσκομαι εδώ σήμερα μαζί σας. Ο δημοκρατικός χώρος που αντιπροσωπεύουμε, από το κόμμα των Φιλελευθέρων του Ελευθέριου Βενιζέλου ως την εποχή του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου είναι αυτός ο οποίος, παρά τα επιμέρους λάθη του και τις αδυναμίες του, λειτούργησε ως η ατμομηχανή του κοινωνικού μετασχηματισμού, της ιστορικής προόδου και της γεωπολιτικής αναβάθμισης της χώρας.
Αυτό είναι το καθήκον μας και αυτό πρέπει να κάνουμε και τώρα, στις κρίσιμες στιγμές που διέρχεται η Ελλάδα. Είμαι εδώ για να συμβάλλω και εγώ με όλες μου τις δυνάμεις, μαζί με όλες και όλους εσάς, στην προσπάθεια εθνικής σωτηρίας και σας ευχαριστώ που με τιμήσατε με την επιλογή μου ως υποψήφιου βουλευτή του Κινήματος Αλλαγής.
