Η απόφαση για την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου (ΑΜΚ) της Τράπεζας Πειραιώς που ελήφθη προχθές, Τετάρτη 7 Απριλίου, από τη ΓΣ της Τράπεζας ακολουθεί τα βήματα της αντίστοιχης ανακεφαλαιοποίησης του 2015. Δημιουργεί δε μείζονα προβλήματα οικονομικής, πολιτικής και ηθικής τάξης τα οποία θα είναι μαζί μας για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Το θέμα δεν έληξε. Τώρα αρχίζει.
Όσο κι αν ψάχνω, δεν μπορώ να σκεφτώ αντίστοιχη μέθοδο ανακεφαλαιοποίησης τράπεζας σε παγκόσμιο επίπεδο. Θα μπορούσαν ίσως η κυβέρνηση, το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) ή η διοίκηση της Πειραιώς – κάποιος, τέλος πάντων – να μας υποδείξουν κάποια; Έστω μία;
Η ΑΜΚ πραγματοποιήθηκε με τον τρόπο που στην προηγούμενη ανάρτησή μου απευχόμουν μεν, ανέμενα δε (δείτε εδώ). Ήτοι, με βαριά βλάβη του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ), δηλαδή του ελληνικού δημοσίου.
Και όμως. Το ΤΧΣ, αν και κύριος μέτοχος της Τράπεζας με 61%, παρέμεινε κατά τη ΓΣ εκκωφαντικά σιωπηλό, φαντάζομαι με κυβερνητική εντολή, συναινώντας σε μία απόφαση που ήταν προδήλως σε βάρος του – δηλαδή, σε βάρος του δημοσίου! Στο μεταξύ, η κυβέρνηση είχε φροντίσει να ψηφίσει νόμο που να εξασφαλίζει το ποινικά ακαταδίωκτο των πράξεων των μελών της διοίκησής του. Η μεθόδευση αυτή από μόνη της υποδεικνύει ότι η βλάβη του δημοσίου είναι όχι μόνο υπαρκτή, αλλά και εν γνώσει όσων την τέλεσαν.
Στη δεκαετή πορεία του, το ΤΧΣ απέδειξε ότι δεν ανταποκρίθηκε, φοβάμαι ούτε καν κατανόησε, τον ρόλο του ως νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου (ΝΠΙΔ) που λειτουργεί ανεξάρτητα από την κυβέρνηση με σκοπό να «συμβάλει στη διατήρηση της σταθερότητας του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, για χάρη του δημόσιου συμφέροντος». Αντίθετα, διαχρονικά υπήρξε κυβερνητικό φερέφωνο. Και επειδή ως τέτοιο δεν το χρειαζόμαστε, συν το ότι κοστίζει ακριβά στον φορολογούμενο (λειτουργεί ως κυβερνητικό παράρτημα μεν, με υψηλότατες αμοιβές ιδιωτικού τομέα δε), καλύτερα να καταργηθεί μιας κι έξω. Δε χρησιμεύει σε τίποτε.
Υπάρχει βέβαια και το θέμα της κίνησης της μετοχής της Πειραιώς, το διάστημα που προηγήθηκε της ανακοίνωσης των Οικονομικών Αποτελεσμάτων της Τράπεζας για το έτος 2020, όπου και δημοσιοποιήθηκε η πρόθεση για αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου. Αυτό θυμίζω ότι συνέβη στις 16 Μαρτίου (αμέσως μετά το κλείσιμο του χρηματιστηρίου, ως είθισται για αποτελέσματα τραπεζών).
Για να σας δώσω ένα παράδειγμα του τι εννοώ, στις 16/3, εν αναμονή της ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων της Τράπεζας, υπήρξαν δημοσιεύματα στον ηλεκτρονικό τύπο ότι θα υπάρξει αύξηση μετοχικού κεφαλαίου στα 1 ευρώ. Χωρίς, φυσικά, να υπάρχει αναφορά για ταυτόχρονη σύμπτυξη μετοχών (reverse split) η οποία, όπως εξήγησα στην προηγούμενή μου ανάρτηση για το ίδιο θέμα, συνεπάγεται στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων ζημία για τους μετόχους – όσο, μάλιστα, μεγαλύτερη η σύμπτυξη τόσο μεγαλύτερη και η ζημία.
Κινούμενη από τα δημοσιεύματα αυτά, η τιμή της μετοχής εκτινάχθηκε μέσα στην ημέρα κατά περίπου 30% (από 0,72 ευρώ στα 0,94 ευρώ), με μεγάλο όγκο συναλλαγών (πάνω από 8,5 εκατ. μετοχές άλλαξαν χέρια). Εννοείται ότι όταν κάποιος αγοράζει κάποιος άλλος πουλάει… Από την επόμενη μέρα και μέσα σε λίγες μέρες, αφού πλέον είχε ανακοινωθεί ότι η αύξηση μετοχικού κεφαλαίου θα συνοδευόταν από reverse split, η μετοχή γκρεμίστηκε κάτω από τα 0,40 ευρώ, έφτασε μάλιστα να διαπραγματεύεται και κάτω από τα 0,30 ευρώ. Βοηθούμενη σε αυτήν της την πτώση από νέες φήμες ότι το reverse split θα είναι τεράστιο, 16,5 παλιές για 1 νέα μετοχή. Πάλι με πολύ ζωηρό συναλλακτικό ενδιαφέρον και υψηλούς όγκους συναλλαγών…
Έχει δημόσιο ενδιαφέρον να απαντηθεί το εξής: ποια ήταν η σύνθεση και η μεταβολή του χαρτοφυλακίου της Τράπεζας Πειραιώς όλο αυτό το διάστημα, πριν και μετά την 16η Μαρτίου; Ειδικότερα, πώς μεταβλήθηκε το ποσοστό των μεγαλομετόχων της τράπεζας (συμπεριλαμβανομένων των funds) κατά την ίδια περίοδο;
Τα ερωτήματα αυτά έχουν δημόσιο ενδιαφέρον για πολλούς λόγους, όπως καθείς αντιλαμβάνεται, αλλά επιπλέον διότι σχετίζονται και με το άνοιγμα των βιβλίων προσφορών το αμέσως επόμενο διάστημα για την ΑΜΚ της Τράπεζας.
Μπορεί δε να τα απαντήσει μόνο η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς. Θα πρέπει να ερωτηθεί!
