Δήλωση για το Δημοκρατικό Κόμμα

Απαντώντας σε ερωτήματα που μου απευθύνονται από φίλους σχετικά με το κατά πόσο αναλαμβάνω την ευθύνη δημοσιεύματος που εμφανίστηκε την Παρακευή 31/7 στο Βήμα gr και αναπαράχθηκε και σε άλλες ιστοσελίδες, αναφορικά με την διακήρυξη του Δημοκρατικού Κόμματος, δηλώνω τα εξής:

“Σχετικά με την δημοσίευση, αναλαμβάνω την μεν πατρότητα του ονόματος του κόμματος και του συμβόλου του, την δε ευθύνη για το μεγαλύτερο μέρος του κειμένου της διακήρυξης. Όχι για το όλον. Και, βεβαίως, όχι για τη δημοσιοποίησή του και την παρουσίασή του με αυτό τον τρόπο. Οι συγγραφείς του κειμένου της διακήρυξης επιθυμούμε την προβολή των ιδεών της και όχι του ονόματός μας-ακριβώς λόγω των νέων αρχών και ιδεών που θέλει να εισφέρει στην πράξη το Δημοκρατικό Κόμμα.

Επί της ουσίας: Εδώ και περίπου ένα χρόνο, εν μέσω της χρεοκοπίας της χώρας με την οποία ολοκληρώνεται ο μεταπολεμικός ιστορικός κύκλος καθώς και ο μεταπολιτευτικός που συνιστά υποσύνολο του πρώτου, διεξάγονται συζητήσεις για τη δημιουργία ενός πολιτικού κόμματος με σκοπό να συνεισφέρει στην παραγωγική, πνευματική, κοινωνική και εθνική ανόρθωση της πατρίδας μας. Στη δημιουργία μιας κοινωνίας σύγχρονης, ευνομούμενης και ορθολογικής στην οποία δεν θα έχουν θέση τα διαχρονικά νοσηρά φαινόμενα του παρασιτισμού, του πελατειακού κράτους, του λαϊκισμού, της ανομίας και της διαφθοράς που αποτελούν και τις αιτίες της χρεοκοπίας. Οι συζητήσεις αυτές, στις οποίες συμμετέχω τόσο εγώ όσο και ο κ. Παπαδόπουλος και πολλοί άλλοι, (οφείλουν να) έχουν το ανάλογο βάθος και δεν νοείται να εκφράζονται με επικοινωνιακά τεχνάσματα με σκοπό την πρόσκαιρη δημοσιότητα. Αφορούν σε μια συλλογική προσπάθεια. Δεν αφορούν στο «κόμμα τού Παπαδόπουλου» ή του Γάτσιου ή οιουδήποτε άλλου. Αυτές οι λογικές ανήκουν στο χτες. Φιλοδοξούμε να εκφράσουμε το «νέο» σε ευθεία αντίθεση με τις ποικιλόχρωμες και πολύτροπες εκδοχές του «παλιού» που ναι μεν βρίσκεται σε αποδρομή, επιχειρεί δε παντί τρόπω να επιβιώσει.

Πάντοτε στην ιστορία, το «νέο» οικοδομείται απέναντι στο «παλιό» και εμφορείται και σηματοδοτείται από νέες ιδέες, νέες πολιτικές αντιλήψεις, νέα πολιτική ηθική, νέες μορφές συλλογικότητας. Και βεβαίως από καινούργια πρόσωπα, έχοντα συνείδηση εθνικής ευθύνης και υψηλό αίσθημα δημοσίου συμφέροντος. Για τον λόγο αυτό, όσοι συμμετείχαν από θέσεις ευθύνης ως υπουργοί, βουλευτές κλπ στον προηγούμενο κύκλο και επιθυμούν να συνεισφέρουν ανιδιοτελώς σε αυτήν την προσπάθεια είναι ευπρόσδεκτοι να το πράξουν, όχι όμως από «μπροστά». Κάτι που προς τιμήν του έχει επανειλημμένα δηλώσει δημοσίως ο κ. Παπαδόπουλος. Μια τέτοια στάση συνιστά και ένα έμπρακτο «συγγνώμη» για τα ερείπια που αφήνει το «παλιό» πίσω του. Συνιστά μια πράξη ευθύνης.

Ο κανόνας αυτός είναι σιδηρούς. Στην αντίθετη περίπτωση οδηγούμαστε σε «αναπαλαιώσεις» που δεν έχουν τίποτε να συνεισφέρουν στην μεγάλη εθνική προσπάθεια που απαιτείται.

Η συλλογική αυτή προσπάθεια που είναι σε εξέλιξη απευθύνεται σε όλες τις δημιουργικές και παραγωγικές δυνάμεις της χώρας, ιδιαίτερα στις νεότερες γενιές, έτσι ώστε συνενώνοντας φορτία σθένους, αξιοπιστίας και αποφασιστικότητας να πραγματωθούν, επιτέλους, οι ριζικές και ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται για μια κοινωνία δημοκρατική, δίκαιη και δημιουργική σε όλα τα επίπεδα”.