Έχετε φτάσει στο ανώτατο ακαδημαϊκό επίπεδο με αναγνωρισμένο επιστημονικό έργο. Πώς παίρνετε την απόφαση να περάσετε στο χώρο της πολιτικής;
Η κρίση την οποία διέρχεται η χώρα μας την τελευταία δεκαετία είναι τόσο δυνατή, ώστε πιστεύω ότι είναι καθήκον του κάθε Έλληνα πολίτη να βοηθήσει με όποιον τρόπο μπορεί. Βέβαια και στην εκπαίδευση το ίδιο προσπαθείς να κάνεις, εάν εργάζεσαι με συνείδηση και υπευθυνότητα: προσπαθείς να προσφέρεις στην πρόοδο της χώρας σου, διαμορφώνοντας καλούς επιστήμονες και άξιους πολίτες. Από το σημείο αυτό, ξέρετε, η πολιτική δε βρίσκεται πολύ μακριά. Είναι ένα απλό βήμα. Ειδικά τη στιγμή που το αντικείμενο της εργασίας μου ως οικονομολόγου είναι στην ουσία του πολιτικό. Άλλωστε ήμουν πάντοτε ενεργός πολιτικά από τα φοιτητικά μου χρόνια ως μέλος τού ΠΑΣΟΚ.
Η επιλογή μου να θέσω υποψηφιότητά ως βουλευτής Ιωαννίνων έρχεται ως φυσική συνέχεια της επιλογής μου να θέσω υποψηφιότητα για την ηγεσία του νέου πολιτικού φορέα. Η ένταση και τα βιώματά της κρίσης ήταν τόσο δυνατά καθώς επίσης και οι κίνδυνοι που αντιμετωπίζει η πατρίδα τόσο μεγάλοι ώστε, και στις δύο περιπτώσεις, το αισθάνθηκα ως υποχρέωσή μου, ως καθήκον να στρατευτώ και εγώ στην προσπάθεια της εθνικής ανάταξης. Πέρα από αυτό υπάρχει όμως και κάτι άλλο, το οποίο το έχω πει πολλές φορές και δεν φοβάμαι να το ξαναπώ: αισθάνθηκα την ανάγκη να δραστηριοποιηθώ πολιτικά διότι θεωρούσα ότι υπάρχουν πράγματα που είναι προφανή μεν, απαραίτητα δε να λεχτούν, τα οποία όμως δεν τα έλεγε σχεδόν κανείς –είτε από το φόβο του πολιτικού κόστους είτε ακόμα και λόγω άγνοιας. Αποφάσισα λοιπόν να ενεργοποιηθώ στην πολιτική για να λέω τα πράγματα που πιστεύω ότι πρέπει να λέγονται στους πολίτες. Τα πράγματα, δηλαδή, που είναι ζωτικής σημασίας και τα οποία, εάν δεν τα αντιληφθούμε και δεν καταφέρουμε να τα αντιμετωπίσουμε με επιτυχία, δεν πρόκειται να βάλουμε τη χώρα μας σε μία νέα ορθή πορεία.
Αυτό λοιπόν σκοπεύω να κάνω: να λέω την αλήθεια. Και, εάν μπορώ, να την κάνω και πράξη. Όπως καταλαβαίνετε, η πολιτική δίνει πολύ περισσότερες δυνατότητες για το τελευταίο από ό,τι ο ακαδημαϊκός χώρος .
Το Κίνημα Αλλαγής ως ένας χώρος ευρύτερος που διαδέχθηκε το ΠΑΣΟΚ, πού στοχεύει σήμερα τόσο σε εκλογικό επίπεδο όσο και σε γενικότερο πολιτικό και ιδεολογικό;
Το ΠΑΣΟΚ, όπως έχω επανειλημμένα πει, είναι θύμα τής μεγαλύτερης πολιτικής αδικίας που έχει λάβει χώρα στη νεότερη ελληνική ιστορία. Είχε, παρά τα λάθη του, πολύ μικρότερες ευθύνες από ό,τι η Νέα Δημοκρατία για τον εκτροχιασμό της εθνικής οικονομίας και για τη χρεοκοπία. Η καταστροφική πενταετία 2004-2009 που φόρτωσε τη χώρα με τα 120 δισ. από τα 320 δισ. του συνολικού της χρέους αποσιωπάται συστηματικά και διαχρονικά. Όχι μόνο από τον κ. Μητσοτάκη αλλά και από τον κατά τα άλλα λαλίστατο κ. Τσίπρα. Και εδώ θέλω να προσθέσω ότι το ΠΑΣΟΚ είχε επίσης πολύ μικρότερες ευθύνες και από την αριστερά, η οποία μπορεί να μην κυβέρνησε τις προηγούμενες δεκαετίες πλην όμως, με τον ανεύθυνο και ασυγκράτητο διεκδικητισμό της, συνέβαλε τα μέγιστα στη χρεοκοπία της χώρας.
Και όμως! Παρά το γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ όχι μόνο είχε πολύ μικρότερες ευθύνες για την έλευση της κρίσης από ό,τι η καταστροφική διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας την περίοδο 2004-2009 που οδήγησε την χώρα πλησίστια στη χρεοκοπία, αλλά και παρά επίσης το γεγονός ότι είχε το θάρρος να προχωρήσει και να αναλάβει το βάρος της διάσωσης της χώρας από την καταστροφή στην πιο κρίσιμη στιγμή, το 2010, το αποτέλεσμα ήταν ότι ενώ η Νέα Δημοκρατία και η αριστερά υπέστησαν πολύ μικρότερη φθορά, το ΠΑΣΟΚ που έφταιγε λιγότερο και που πήρε και την ευθύνη της σωτηρίας της χώρας σχεδόν εξαφανίστηκε από τον πολιτικό χάρτη. Και μόνο τώρα αρχίζει να ανακάμπτει γιατί, πιστεύω, η κοινωνία διαμόρφωσε από την πικρή εμπειρία της μία σαφή εικόνα του τι σημαίνει δημαγωγία και ανευθυνότητα και αρχίζει να αντιλαμβάνεται και πάλι την αξία και την σημασία του μεσαίου χώρου.
Συνεπώς το Κίνημα Αλλαγής, ως συνέχεια του ΠΑΣΟΚ, έχει δύο στόχους: πρώτον να ανακάμψει ως πολιτική δύναμη και να πάρει τη θέση που του αναλογεί και που του αξίζει στην πολιτική σκηνή της χώρας. Αυτό, ξέρετε, το θεωρώ ως κρίσιμης σημασίας διακύβευμα για το μέλλον του έθνους: σε μία κοινωνία είναι απαραίτητο να υπάρχει το δημοκρατικό κέντρο, η προοδευτική αντίληψη του κόσμου, η μεταρρυθμιστική μάτια που από τη μια στηρίζεται στην παράδοση και στα εθνικά χαρακτηριστικά, από την άλλη όμως βλέπει σταθερά προς το μέλλον. Αυτό ήταν η βασική κινητήριος δύναμη που από την εποχή των Φιλελεύθερων του Ελευθέριου Βενιζέλου οδηγούσε την Ελλάδα μπροστά, και αυτό φιλοδοξεί να εκφράσει και το Κίνημα Αλλαγής σήμερα. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίον είναι απαραίτητο σήμερα στην ελληνική κοινωνία να υπάρχει το Κίνημα Αλλαγής ως κραταιά πολιτική δύναμη. Πιστεύω ότι, παρά το γεγονός ότι η δημοκρατική παράταξη βρίσκεται μόνο στην αρχή της ανορθωτικής της πορείας, τα αποτελέσματα των εκλογών θα είναι πολύ θετικά για το Κίνημα Αλλαγής. Πιστεύω ότι στα Γιάννινα, ειδικότερα, το ποσοστό μας θα είναι διψήφιος αριθμός και θα κερδίσουμε μία έδρα.
Ο δεύτερος στόχος, που αποτελεί συνέχεια του πρώτου, είναι το Κίνημα Αλλαγής να διαδραματίσει τον ρόλο τού καταλύτη που θα δώσει τη δυνατότητα στη χώρα να αποδεσμευτεί από τα δεσμά της κρίσης και να μπει σε μία πορεία υγιούς ανάπτυξης της εθνικής οικονομίας, αλλά και της ελληνικής κοινωνίας Αυτοί οι δύο στόχοι είναι, όπως προείπα, αλληλένδετοι και αλληλοεπηρεαζόμενοι. Χωρίς ένα δυνατό δημοκρατικό και προοδευτικό μεσαίο χώρο η κοινωνία δεν μπορεί να προχωρήσει μπροστά και η χώρα δε μπορεί να εξέλθει από την κρίση. Θα έλεγα μάλιστα ότι αυτό συνιστά έναν παγκόσμιο κανόνα που ισχύει για όλες τις χώρες και όχι μόνο για την Ελλάδα: χωρίς ένα δημοκρατικό και προοδευτικό κέντρο οι κοινωνίες δεν προχωρούν μπροστά.
Τίθεται ένα θέμα επιλογής μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ σε περίπτωση συνεργασίας μετά τις εκλογές. Ένα θέμα είναι οι πιθανές ανάγκες μίας κυβερνητικής πλειοψηφίας που μπορεί να προκύψει, ένα άλλο θέμα είναι όμως και οι ανάγκες για ευρύτερες πολιτικές και ιδεολογικές συνεργασίες. Πώς βλέπετε το ζήτημα των συνεργασιών;
Όπως επανειλημμένα έχω τονίσει, το Κίνημα Αλλαγής δεν πρόκειται να γίνει «δεκανίκι» ούτε του κ. Μητσοτάκη, ούτε του κ. Τσίπρα. Σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας, υπάρχουν κοινοβουλευτικές διαδικασίες με τις οποίες μπορεί να εξασφαλιστεί η πολιτική σταθερότητα στη χώρα. Μόνο που σε μια τέτοια προσπάθεια οφείλουν να συμβάλλουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις και, μάλιστα, κατά το ποσοστό που τους αναλογεί σύμφωνα με τη λαϊκή ετυμηγορία. Γιατί οι πολίτες στις εκλογές δεν επιλέγουν μόνο κυβέρνηση, όπως εσφαλμένα συχνά διατυπώνεται. Επιλέγουν και αντιπολίτευση. Με την ψήφο τους καθορίζουν πολιτικούς ρόλους για όλους. Και αυτό οφείλουμε να το σεβόμαστε.
Επιτρέψτε μου, όμως, στο σημείο αυτό να προσθέσω ότι ο τρόπος με τον οποίον μού τίθεται κατ’ επανάληψιν αυτό το ερώτημα δεν είναι ο σωστός. Το ενδεχόμενο μετεκλογικών συνεργασιών δεν είναι κάτι που πρέπει να το εξετάζουμε με τον ίδιο τρόπο που εξετάζουμε την πιθανότητα ενός γάμου μεταξύ δύο προσωπικοτήτων του θεάματος ή της κοσμικής ζωής. Στην πολιτική υπάρχουν αρχές, υπάρχουν και στρατηγικές επιδιώξεις. Αυτό σημαίνει πως μία κυβερνητική συνεργασία μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο στηριγμένη επάνω σε μία συγκεκριμένη πολιτική συμφωνία με καθορισμένους στόχους. Ποιοί είναι οι στρατηγικοί στόχοι, οι πιο σημαντικοί στόχοι για την ελληνική κοινωνία σήμερα, τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή που μιλάμε; Αδιαμφισβήτητα είναι δύο και τους έχουμε διατυπώσει με σαφήνεια στο «Σχέδιο Ελλάδα»: η διασφάλιση θεσμικής και πολιτικής σταθερότητας από τη μία πλευρά και η διευκόλυνση της οικονομικής ανάπτυξης και της παραγωγικής αναβάθμισης της χώρας από την άλλη. Αν οι συνθήκες το απαιτήσουν, θα καλέσουμε τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις να τοποθετηθούν πάνω σε αυτούς τους στόχους και να παράσχουν τα απαραίτητα εχέγγυα ότι μπορούν, σε ένα σημαντικό βαθμό τουλάχιστον, να συμπράξουν αποτελεσματικά για την υλοποίησή τους.
Αν είχατε τη δυνατότητα άμεσων παρεμβάσεων για τα Ιωάννινα και την Ήπειρο, με την εκλογή σας στη Βουλή, ποιες θα ήταν οι προτεραιότητές σας;
Όπως έχω πει και δε θα κουραστώ να λέω, οι δύο θεμελιώδεις προτεραιότητες του έθνους μας είναι η παραγωγή και οι νέοι. Η εξυπηρέτηση αυτών των δύο προτεραιοτήτων αποτελούν τον μόνο τρόπο που οδηγεί στο δρόμο της ανάπτυξης και της εξόδου από την κρίση.
Σταθερό μας, λοιπόν, μέλημα θα πρέπει να αποτελεί η στήριξη και ενίσχυση της παραγωγικής δομής που ήδη υπάρχει στο νομό μας στον πρωτογενή τομέα, στον αγροτικό και κτηνοτροφικό τομέα: νερά, κοτόπουλα, γαλακτοκομία, οινοποιία. Δίπλα σε αυτές τις δραστηριότητες, στήριξη και ενίσχυση θα πρέπει να δοθεί και στις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στο χώρο της τεχνολογίας πληροφοριών, τηλεπικοινωνίας και τεχνολογικών εφαρμογών.
Πέραν αυτών, εάν εκλεγώ στη Βουλή, οι παρεμβάσεις μου θα κατευθυνθούν, μεταξύ άλλων, προς τη συνεχή αναβάθμιση του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, την ολοκλήρωση έργων υποδομής όπως η επέκταση της Ιόνιας οδού προς Κακαβιά και η κατασκευή του βόρειου τμήματος του Ε65, αλλά και η βελτίωση της οδικής πρόσβασης τόσο της Κόνιτσας όσο και του Κεντρικού Ζαγορίου ώστε να βγουν από την απομόνωση, την άμεση πρόσβαση της ΒΙΠΕ Ιωαννίνων σε αυτοκινητόδρομο, την ανάδειξη των Γιαννίνων σε διεθνές συνεδριακό κέντρο και κέντρο ειδικών μορφών τουρισμού, την ποιοτική αναβάθμιση των ελληνοαλβανικών σχέσεων με ταυτόχρονη ενίσχυση των δικαιωμάτων της ελληνικής εθνικής μειονότητας.
Το ζήτημα, βέβαια, δεν είναι μόνο να θέτεις προτεραιότητες, αλλά να ξέρεις και πώς μπορείς να τις πραγματοποιήσεις. Και στο σημείο αυτό φιλοδοξώ να συμβάλλω, συνεισφέροντας τις γνώσεις και την εμπειρία μου για την πρόοδο τού τόπου μας.
