Κύριε Γάτσιε ποια είναι η εκτίμησή σας, θα εκλέξει βουλευτή το ΚΙΝ.ΑΛ στον Νομό Ιωαννίνων και ποιες είναι οι προϋποθέσεις για να γίνει αυτό;
Ναι, πιστεύω ότι θα εκλεγεί βουλευτής του Κινήματος Αλλαγής στο Νομό Ιωαννίνων. Είμαι ιδιαίτερα αισιόδοξος. Προϋπόθεση γι’ αυτό είναι να καταφέρουμε να παρουσιάσουμε τις θέσεις μας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, δηλαδή να εξηγήσουμε καθαρά και να γίνουν κτήμα των Γιαννιωτών δύο σημεία.
Το πρώτο αφορά στην αυτογνωσία. Στο πώς, δηλαδή, φτάσαμε στη χρεοκοπία και στη βαθιά κρίση και ποιες είναι οι ευθύνες οι δικές μας και των άλλων κομμάτων. Το δεύτερο αφορά το ποιο είναι το πρόγραμμά μας για την έξοδο της χώρας από την κρίση, με ιδιαίτερη έμφαση βέβαια σε όσα πρέπει να γίνουν στον Νομό μας. Σε αυτά τα δύο θέματα επικεντρώνω την προσπάθεια μου.
Επειδή η πραγματικότητα είναι ακαταμάχητη, εξηγώ καταρχήν τι συνέβη και η χώρα βρέθηκε σε αδιέξοδο το 2010. Εξηγώ, δηλαδή, ότι κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης από το 2004 ως το 2009 το εθνικό χρέος αυξήθηκε κατά 120 δισεκατομμύρια ευρώ. Το κολοσσιαίο αυτό ποσό το δανείστηκε η χώρα από τις διεθνείς ως επί το πλείστον αγορές, πλην όμως δεν το χρησιμοποίησε για τίποτε άλλο παρά μόνο για κομματικές παροχές στο πελατειακό κράτος για την ενίσχυση του παρασιτισμού και του καταναλωτισμού. Σχεδόν τίποτα από όλα αυτά τα χρήματα δεν έγινε παραγωγική επένδυση. Και, φυσικά, όλα αυτά γινόντουσαν μέσα στο γνωστό πλαίσιο, που πρόσφατα περιέγραψε και ο κ Γιούνκερ, της συνεχούς πλαστογράφησης των στατιστικών στοιχείων και της εξαπάτησης Ελλήνων και ευρωπαίων σχετικά με τα ύψη των ελλειμμάτων και του χρέους. Αυτή ήταν η πραγματικότητα και αυτή ήταν η κατάσταση που παρέλαβε το ΠΑΣΟΚ το 2010, όταν είχε γίνει φανερό σε όλους ότι η Ελλάδα δεν είχε τη δυνατότητα πλέον να δανειστεί, διότι δεν είχε τη δυνατότητα να αποπληρώσει τα χρέη της. Ποιος θα δάνειζε μία χώρα όταν ήξερε ότι τα δανεικά θα ήταν αγύριστα και χαμένα; Η μόνη λύση που υπήρχε τότε ήταν η προσφυγή στη βοήθεια του διεθνούς παράγοντα, διότι διαφορετικά δεν θα είχαμε να πληρώσουμε ούτε τους μισθούς, ούτε τις συντάξεις, ούτε τίποτα. Αυτή είναι η απλή αλήθεια. Το μνημόνιο δεν έφερε την κρίση, η κρίση έφερε το μνημόνιο.
Έχω πει πολλές φορές και θα συνεχίσω να το λέω ότι η μεγαλύτερη αδικία στην πολιτική ιστορία της νεότερης Ελλάδας είναι το γεγονός ότι με τη βοήθεια της αχαλίνωτης δημαγωγίας και από τα δεξιά και από τα αριστερά το κόμμα το οποίο ανέλαβε την ευθύνη να σώσει την Ελλάδα από την καταστροφή, δηλαδή το ΠΑΣΟΚ, ουσιαστικά εμφανίστηκε στην κοινή γνώμη σαν να είναι ο αποκλειστικός υπεύθυνος της καταστροφής, με αποτέλεσμα να κινδυνεύσει να εξαφανιστεί τελείως από τον πολιτικό χάρτη. Ευτυχώς, όμως, τώρα επανερχόμαστε και ο κόσμος νομίζω ότι έχει αρχίσει να καταλαβαίνει.
Το δεύτερο σημείο που εξηγώ στους πολίτες είναι πως η χώρα για να βγει από την κρίση πρέπει να διαθέτει ένα πρόγραμμα και μία πολιτική ηγεσία με σαφή βούληση για οικονομική ανάπτυξη. Η οποία οικονομική ανάπτυξη δεν μπορεί να γίνει ούτε με μεγάλα λόγια, ούτε με κάποιο μαγικό τρόπο. Απαιτεί συγκεκριμένες πολιτικές και συγκεκριμένες μεταρρυθμίσεις. Το «Σχέδιο Ελλάδα» είναι ένα πρόγραμμα ρεαλιστικό, ισορροπημένο αλλά και φιλόδοξο, ώστε να αξιοποιηθεί στο μέγιστο βαθμό το αναπτυξιακό δυναμικό που διαθέτει η ελληνική κοινωνία. Δε θα βαρεθώ να το λέω: προτεραιότητες του έθνους, η παραγωγή και οι νέοι.
Εάν λοιπόν αυτά τα δύο σημεία εξηγηθούν και γίνουν κατανοητά από τους συμπολίτες μας, τότε είναι βέβαιο ότι θα εκλέξουμε βουλευτή.
Τους τελευταίους μήνες περιοδεύετε ασταμάτητα σ’ όλη την περιοχή. Τι κλίμα αποκομίζετε από τις επαφές με τους πολίτες και τι σας έχει κάνει την πιο μεγάλη εντύπωση;
Αυτό που μου έχει κάνει τη μεγαλύτερη εντύπωση είναι μία βαθιά και ουσιαστική αλλαγή τού τρόπου με τον οποίον ένας μεγάλος αριθμός συμπολιτών μας προσεγγίζει την πολιτική και τα πολιτικά ερωτήματα. Μετά από μία δεκαετία γεμάτη από δυσκολίες, κακουχίες, απογοητεύσεις, ψέματα και διαψεύσεις προσδοκιών διαπιστώνω, με μεγάλη μου ικανοποίηση, ότι μεγάλος αριθμός συμπολιτών μας έχει πλέον διαμορφώσει μία ώριμη πολιτική σκέψη. Θα έλεγα ότι δεν ανέχεται πλέον τις πολιτευτικές γενικολογίες και αερολογίες καθώς και ότι έχει βάλει στην άκρη τους κομματικούς και παραδοσιακούς φανατισμούς, οι οποίοι σε μεγάλο βαθμό ανάγονταν σε γεγονότα προηγούμενων δεκαετιών.
Αντιθέτως, οι πολίτες εστιάζουν πλέον την προσοχή τους σε συγκεκριμένα θέματα με πραγματισμό, γνώση και ευρεία αντίληψη του τι συμβαίνει και του τι μπορεί να συμβεί. Είναι για μένα όχι μόνο μία συναρπαστική εμπειρία αλλά, επιπλέον, πάρα πολύ επιβοηθητική και εμπλουτιστική. Ο διάλογος με τους ώριμους και υπεύθυνους συμπολίτες με βοηθάει και εμένα να βλέπω και να μαθαίνω καινούργια πράγματα, να κατανοώ καλύτερα τα προβλήματα και να επεκτείνω τις γνώσεις μου και την αντίληψή μου. Είναι κάτι συναρπαστικό, αλλά έτσι είναι και η δημοκρατία στην ουσία της: είναι και αυτή συναρπαστική.
Ποιο είναι το όραμά σας για τον τόπο μας και πώς μπορεί αυτό να γίνει πράξη;
Το όραμά μου και για την Ελλάδα, την Ήπειρο και τα Γιάννινα είναι ένα αλλά πολύπτυχο: λέγεται ανάπτυξη και αφορά στην οικονομική, πολιτισμική, πνευματική και μορφωτική ανάπτυξη. Θεωρώ την Ήπειρο, τα Γιάννινα, σαν μία από τις ατμομηχανές που μπορούν να τραβήξουν μπροστά την ελληνική οικονομία στους ισχυρούς ρυθμούς ανάπτυξης που χρειάζεται για να μετασχηματιστεί και να αφήσει για πάντα πίσω της τις περιόδους της κοινωνικής δυσπραγίας που ζήσαμε τα τελευταία χρόνια.
Η Ήπειρος έχει τη δυνατότητα να λειτουργήσει κατ’ αυτό τον τρόπο για τρεις λόγους οι οποίοι δεν έχουν αξιοποιηθεί πλήρως μέχρι σήμερα. Ο πρώτος είναι η θαυμάσια γεωστρατηγική και γεωοικονομική θέση της σε όλη την Ευρασία. Είναι ένα πέρασμα για τις αγορές της Ασίας και ταυτόχρονα ένα πέρασμα για τις αγορές της Δυτικής Ευρώπης, της Κεντρικής Ευρώπης και των Βαλκανίων. Δεύτερο στοιχείο, που πρέπει να αξιοποιηθεί ακόμη περισσότερο, είναι οι δυνατότητες που έχει στον αγροτοδιατροφικό τομέα. Μπορούμε να δημιουργήσουμε πολύ περισσότερη προστιθέμενη αξία στα τρόφιμα και στα ποτά που παράγουμε, καθιστώντας την Ήπειρο, τα Γιάννινα, έναν τόπο προέλευσης προϊόντων υψηλής ποιότητας με διεθνή αναγνώριση. Υπάρχει το δυναμικό και η δυνατότητα για να γίνει αυτό. Και το τρίτο και, ίσως, πιο σημαντικό στοιχείο είναι η αξιοποίηση του ανθρώπινου κεφαλαίου που διαθέτει η Ήπειρος και, κυρίως, του επιστημονικού δυναμικού της γύρω από το Πανεπιστήμιο, το οποίο μπορεί πραγματικά να συμμετάσχει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στις εξελίξεις που δημιουργεί η λεγόμενη τέταρτη βιομηχανική επανάσταση στους τομείς προχωρημένης τεχνολογίας, της Ιατρικής, της Βιολογίας, των Τηλεπικοινωνιών κλπ. Εκεί δηλαδή που υπάρχουν πάρα πολλές δυνατότητες από το έμψυχο δυναμικό της Ηπείρου, το ανθρώπινο κεφάλαιό της.
Και σκέφτομαι αυτούς τους τρεις αναπτυξιακούς άξονες να αναπτύσσονται ταυτόχρονα, παράλληλα και να επιδρούν ο ένας με τον άλλον. Πιστεύω ότι μέσα σε μία με δύο δεκαετίες μπορεί η Ήπειρος να γίνει αγνώριστη, ως μία υποδειγματική περίπτωση τοπικής κοινωνίας με ολοκληρωμένη αειφόρο ανάπτυξη.
Το ΚΙΝ.ΑΛ έχει ένα ισχυρό ψηφοδέλτιο στον Νομό μας, άρα και η μάχη μεταξύ των υποψηφίων του είναι σκληρή. Σε σας προσωπικά τι δίνει αισιοδοξία και δύναμη;
Οι συνυποψήφιοί μου στο Κίνημα Αλλαγής είναι πριν απ’ όλα σύντροφοί μου και συναγωνιστές μου. Δεν υπάρχει καμία μάχη μεταξύ μας. Η μόνη μάχη είναι αυτή που δίνουμε για την υποστήριξη και για την προώθηση των αρχών μας και των ιδεών μας. Το γεγονός ότι όλοι οι σύντροφοι συνυποψήφιοι είναι εκλεκτοί, είναι κάτι που μου δίνει ακόμη περισσότερη αισιοδοξία και δύναμη ότι θα πετύχουμε τους στόχους που θέτουμε.
Ποιο είναι κατά την άποψή σας το ουσιαστικό διακύβευμα των επικείμενων εθνικών εκλογών, πρώτα για το ΚΙΝ.ΑΛ κι έπειτα για τη χώρα;
Όσον αφορά το Κίνημα Αλλαγής, αυτές οι εκλογές πρέπει να είναι ένα βήμα της σταδιακής αναγέννησής του και της επιστροφής του εκεί που πρέπει να βρίσκεται. Δηλαδή, στην κορυφαία θέση της κεντρικής πολιτικής σκηνής της χώρας γιατί είναι το κόμμα που εκφράζει το μεσαίο, δηλαδή τον ευρύτερο, δημοκρατικό χώρο, συνδυάζοντας τις βαθιές ιστορικές ρίζες με ένα όραμα για το μέλλον, τον πραγματισμό με την τόλμη. Όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλο τον κόσμο, οι προοδευτικές κυβερνήσεις του κέντρου και της κεντροαριστεράς είναι αυτές που πηγαίνουν την κοινωνία μπροστά. Αυτό αντιπροσωπεύει το Κίνημα Αλλαγής για την Ελλάδα και για αυτό η Ελλάδα το χρειάζεται.
Όσον αφορά τη χώρα μας, πιστεύω ότι μετά από αυτές τις εκλογές πρέπει να αφήσει πίσω της την σκοτεινή δεκαετία της κρίσης, την διάλυση και την παρακμή που κυριάρχησε και να προχωρήσει στην κοινωνική της ανάταξη και στην παραγωγική της αναβάθμιση. Να γίνει μία χώρα με συλλογική αξιοπρέπεια, εθνική αυτοπεποίθηση και κοινωνική δημιουργικότητα. Είμαι βέβαιος πως η Ελλάδα θα το πετύχει αυτό.
Kάποιοι προεξοφλούν εδώ και καιρό μετεκλογική συμπόρευση του κόμματός σας με τη Ν.Δ. Πώς τοποθετήστε απέναντι σ’ αυτό το ενδεχόμενο;
Όπως επανειλημμένα έχουμε πει, δεν πρόκειται να γίνουμε «δεκανίκι» κανενός, ούτε του κ. Μητσοτάκη ούτε του κ. Τσίπρα. Σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας, η κοινοβουλευτική δημοκρατία προσφέρει όλες τις δυνατότητες, ασχέτως που συχνά τα κόμματα στην πρόσφατη πολιτική ιστορία της χώρας, εμφορούμενα κυρίως από την κομματική τους ιδιοτέλεια, δεν τις χρησιμοποιούσαν. Πιστέψτε με, το Κίνημά μας δεν έχει κομματική ιδιοτέλεια και θα κάνει ό,τι είναι καλύτερο για τη διασφάλιση της σταθερότητας και της ανάπτυξης στην πατρίδα.
Πλην όμως, η επίτευξη πολιτικής σταθερότητας απαιτεί τη συμβολή όλων των πολιτικών κομμάτων και μάλιστα κατά το ποσοστό που τους αναλογεί, σύμφωνα με τη λαϊκή ετυμηγορία. Οι πολίτες με την ψήφο τους δεν επιλέγουν μόνο κυβέρνηση, αλλά και αντιπολίτευση. Καθορίζουν πολιτικούς ρόλους που οφείλουμε να σεβόμαστε. Επομένως, εάν χρειαστεί μία κυβέρνηση συνεργασίας για να αποφύγει η χώρα μια παρατεταμένη πολιτική, θεσμική αλλά και οικονομική κρίση ως συνέπεια ακυβερνησίας, αυτή δεν μπορεί παρά να είναι πολυκομματική. Κάθε κόμμα θα κληθεί να αναλάβει τις ευθύνες που του αντιστοιχούν.
Αλλά στο σημείο αυτό ανακύπτει μία αντίφαση στη στάση τού κ. Τσίπρα η οποία σπανίως επισημαίνεται. Το σύστημα της απλής αναλογικής είναι ταυτόσημο με κυβερνήσεις συνεργασίας. Ο κ. Τσίπρας θεσμοθέτησε την απλή αναλογική, πλην όμως αρνείται μια τέτοια συνεργασία ή τη θέλει «αλά καρτ» και όχι σύμφωνα με τη λαϊκή ετυμηγορία. Όμως τότε, γιατί θεσμοθέτησε την απλή αναλογική; Επιπλέον, τι προτείνει; Να οδηγηθούμε σε επαναλαμβανόμενες εκλογές μέχρι πλήρους διάλυσης;
Αν σας ζητούσα να αξιολογήσετε με περιεκτικό τρόπο τη διακυβέρνηση Τσίπρα της τελευταίας τετραετίας, τι θα λέγατε;
Η διακυβέρνηση Τσίπρα δεν ήταν απλά μία κακή διακυβέρνηση από απαίδευτους και ανίκανους ανθρώπους. Ήταν μία καταστροφική διακυβέρνηση η οποία όχι μόνο κράτησε τη χώρα σε οικονομική στασιμότητα για τεσσεράμισι χρόνια, αλλά και την έφερε πίσω για πάρα πολλά χρόνια από πολλές απόψεις. Η ζημιά που προκάλεσε δεν αποτιμάται μόνο λογιστικά, δηλαδή στα δεκάδες δισεκατομμύρια ΑΕΠ που χάθηκαν από τις εγκληματικές πράξεις του 2015, αλλά και από την ιδεολογική εχθρότητα απέναντι στις επενδύσεις, στην ανάπτυξη και στην ορθή λειτουργία της οικονομίας. Ήταν, επιπλέον, μία διακυβέρνηση που δημιούργησε ένα τεράστιο ψυχολογικό τραύμα και μία ιδεολογική αποτελμάτωση στην ελληνική κοινωνία τα οποία χρειάζονται πολλή προσπάθεια για να τα υπερβούμε, καθώς για τεσσεράμισι χρόνια βυθιστήκαμε μες το ψεύδος, στη δημαγωγία και στην καλλιέργεια του διχασμού.
Για να τελειώσω με κάτι με το οποίο ξεκινήσαμε τη συνέντευξη, αρκεί να σας πω ότι ο καραμανλικός κ. Τσίπρας οργάνωσε Εξεταστική Επιτροπή στη Βουλή για το ζήτημα του χρέους και της χρεοκοπίας της χώρας, το οποίο εξέτασε τη χρεοκοπία από το 2010 και μετά! Δηλαδή, όχι μόνο άφησε έξω από την εξέταση τον κύριο υπεύθυνο της χρεοκοπίας και της καταστροφής της χώρας. την κυβέρνηση Καραμανλή της περιόδου 2004-2009, αλλά επιπλέον κάλεσε τους εκπροσώπους του κλίματος Καραμανλή να καταθέσουν στην εν λόγω Επιτροπή ως μάρτυρες κατηγορίας εναντίον αυτών που έσωσαν τη χώρα από την πλήρη κατάρρευση! Και, φυσικά, στη συνέχεια προσέλαβε και πάρα πολλούς εκπροσώπους του κλίματος Καραμανλή να υπηρετήσουν σε κυβερνητικές θέσεις. Ευτυχώς ο ελληνικός λαός έδειξε ότι έχει αντισώματα και δεν είναι τόσο ευάλωτος στο ψεύδος, στη δημαγωγία και στη διαβολή.
