Σχετικά με την υπόθεση Novartis έχω να υποβάλλω μία ερώτηση, μία απορία και ένα σχόλιο.
Η ερώτηση προς τον πρωθυπουργό κ. Τσίπρα: Με την ευκαιρία της υπόθεσης Novartis, μήπως υπάρχει περίπτωση να διερευνήσει ο, κατά τα άλλα ευαίσθητος για τις δημόσιες δαπάνες, κ. Τσίπρας για ποιους λόγους η φαρμακευτική δαπάνη αυξήθηκε από 1,2 δισ. ευρώ το 2000 σε 2,85 δισ. το 2005 και σε 5 δισ. το 2009, τη χρονιά της χρεοκοπίας, ενώ ακολούθως και μέχρι σήμερα έχει πέσει στα 2 δισ.; (Σημειωτέον, τα στοιχεία αυτά είναι επίσημα, δεν προέρχονται από «ανώνυμες» πηγές «κουκουλοφόρων»).
Η απορία προς τον νυν υπουργό Δικαιοσύνης κ. Παπαγγελόπουλο, διοικητή της ΕΥΠ επί κυβέρνησης Καραμανλή: η εξώθηση σε παραίτηση της πρώην εισαγγελέως διαφθοράς σχετίζεται καθόλου με την υπόθεση Novartis την οποία διερευνούσε; Απομακρύνθηκε δηλαδή επειδή, τάχατες, απέκρυπτε στοιχεία που θα έπρεπε να αποκαλυφθούν ή, μήπως, το αντίθετο, επειδή δηλαδή ενεργούσε υπέρ του δημοσίου συμφέροντος και στο πλαίσιο αυτό είχε στοιχεία για ονόματα που δεν έπρεπε να ακουσθούν;
Το σχόλιο: Με την μεθόδευση που έχει ακολουθηθεί μέχρι τώρα είναι πολύ εύκολο να εμπεδωθεί στην κοινή γνώμη ότι όσοι αναφέρονται στην υπάρχουσα δικογραφία της Novartis είναι όλοι ένοχοι και, κατά συνεκδοχή, όσοι είχαν λόγο για την φαρμακευτική δαπάνη στην υπό εξέτασιν περίοδο, αλλά δεν αναφέρονται στην δικογραφία, είναι αθώοι! Θα αρκούσε προς τον σκοπό αυτό να έχει στα χέρια της η κυβέρνηση κάποιο κραυγαλέα επιβαρυντικό στοιχείο για κάποιον από όσους αναφέρονται στη δικογραφία και να το δημοσιοποιήσει την κατάλληλη στιγμή! Τότε θα είναι σχεδόν αδύνατο –στην οχλοβοή που θα δημιουργηθεί– να υποστηρίξει κάποιος με σώφρονα λόγο ότι αυτό δεν συνεπάγεται ότι και οι υπόλοιποι είναι ένοχοι. Ας περιμένουμε να δούμε εάν υπάρχει κάποιος τέτοιος πραγματικά νοσηρός εγκέφαλος πίσω από όλη την υπόθεση!
